Aynı firmada çalışırken tanıştık. Bizim aşkımız tesadüflerle doluydu. Bana olan aşkını yüzüme itiraf etmeye cesaret edememiş, msnden yazmıştı. Ve ilk buluşmalar, kaçamaklar başlamıştı. Onun için sorun yoktu çünkü ailesiyle yaşamıyordu ama ben ailemle birlikte yaşıyordum dolayısıyla nerede kiminle olduğum hep sorgulanırdı. Bir gün yalan söyledim, iki gün söyledim bir süre sonra yalanım ortaya çıktı ve biz görüşememeye başlamıştık. Eşim benim yüzümden istifa etmişti. Yaklaşık 7 ay bu şekilde kaçamaklar yaptık 6 Ağustos 2005 te nişanlandık. Ama eşimle artık aynı şirkette çalışmıyorduk. 9 ay nişanlılık döneminden sonra evlendik. 4 aylık evliyiz ve 3 aylık hamileyim. Uğruna canımı vermekten bile çekinmeyecek olduğum bir kocam var ve biz dünyanın en şanslı çiftiyiz. Birbirimizi çok iyi anlıyor ve çok seviyoruz. Aramıza katılacak olan bebeğimiz sayesinde mutluluğumuz daha da artacak. Anne-baba olmanın mutluluğunu birbirimize tattıracağız.
İlişki yaşadığımız dönemlerde tek dileğim sevdiğim adamla biraz daha fazla vakit geçirebilmekti. Sırf bunu için 1 saat de olsa mesaiye kalırdım eve dönüşüm çok zor olmasına rağmen yine de değerdi. Şimdi istediğim oldu. Artık evli ve birbirimize aitiz. Her geçen gün sevgimizi daha iyi anlıyoruz.
Seni çok seviyorum canım kocam....